Skromnie przyjmować,
spokojnie tracić.
Dopóki żyjesz, dopóki
można, bądź dobry.
Nie myśl o tym, czego
nie masz, tak jakbyś to już miał. Ale z tego, co masz, wybierz to, co
najbardziej jest cenne, i pomyśl, z jakim byś trudem się o to starał, gdyby
tego nie było. A uważaj, byś wskutek upodobania w tej rzeczy nie przyzwyczaił
się jej tak wysoko cenić, iżbyś miał doznać niepokoju duszy, gdyby ci jej
zabrakło.
Szkodzi zaś sobie ten,
kto trwa w błędzie i nieświadomości.
A «szczęśliwy» to ten,
kto los szczęśliwy sam sobie przygotował. A szczęśliwy los to dobre drganie
duszy, dobre skłonności, dobre czyny.
Ludzie istnieją dla
siebie wzajemnie. Albo ich więc pouczaj, albo znoś.
0 komentarze:
Prześlij komentarz